بال هایی برای سرودن اشعار عاشورایی
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۶۴۷۴۳
شعر آئینی در زمره اشعاری است که از سر سویدا و جان و دل شاعر متعهد ریشه می گیرد و با دو بال احساس و اندیشه به طیران در آمده و بیانگر حزن و اندوه یک واقعه دردناک و یک ضایعه سوزناک تاریخی می باشد.
با این که اشعار آئینی در صده های اخیر به نام محتشم کاشانی عجین و قرین شده، اما پیش از او هم شعرایی هم چون دعبل خزاعی(از شاگردان امامین کاظم و رضا(ع) ) ابو زید محمد غضائری رازی(متوفی 431هجری) کسائی مروزی، سنائی، خواجوی کرمانی، ابن حسام(در دوران سلجوقیان و خوارزمشاهیان) اشعار حزن انگیزی را در رسا و منقبت ائمه معصومین(ع) و شهدای کربلا سروده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با این که در این دوره، شعرایی هم چون مقبل اصفهانی، وحشی بافقی، نیاز جوشقانی، حجت الاسلام نیر تبریزی، عمان سامانی(با دیوان گرانسنگ گنجینه الاسرار) بودند که عرض ارادتی به ساحت شریف امام حسین(ع) و دیگر شهدای دشت کربلا داشتند، اما به حق می توان محتشم کاشانی را پر درخشانترین نگین حلقه شعرائی آیینی این دوران خواند.
کمال الدین علی نراقی محتشم کاشانی(905-996 ه ق) ملقب به شمس الشعرای کاشانی، شاعر پارسی گوی سده دهم هجری و هم دوره پادشاهی شاه طهماسب اول صفوی بوده که به شغل بزازی و شعر بافی(از صنایع بافندگی و ریسندگی قدیم که شامل ترمه دوزی، شمد بافی، چادر شب بافی، احرامی بافی، دندانه بافی، شال و قناویز و رولحافی و ... می باشد) اشتغال داشته که از مجموعه غزلیات عاشقانه معروف او، می توان از«رساله جلالیه» نام برد.
با توجه به حضور موثر دانشمندان و ادیبان خطه استرآباد(نام قدیم جرجان که در شرق گنبد کاووس قرار داشت و با حمله مغول ویران شد و بعد ها در سال 1306به نام گرگان در استان گلستان جایگزین شد) هم چون میر محمد استرآبادی ملقب به میرداماد، میرفندرسکی و ... در بارگاه صفوی، محتشم نیز فنون شاعری را نزد صدقی استرآبادی فرا گرفت و به شاگردان خود هم چون تقی الدین محمد حسینی، (صاحب خلاصه الشعار) صرفی ساوجی، وحشتی جوشقانی و حسرتی کاشانی منتقل نمود.
محتشم کاشانی از پیروان مکتب وقوع(سادگی در شعر، پرهیز از صنایع بدیع و اغراق شعری، استفاده از اصطلاحات و زبان عامیانه با بیانی صریح و بی پیرایه بین عاشق و معشوق بوده که از مهم ترین شعرای این صنعت شعری می توان از محتشم کاشانی، وحشی بافقی، لسانی شیرازی ، اهلی شیرازی، فغانی شیرازی، اشرف جهان قزوینی، هلالی جغتائی و لحاف دوز همدانی نام برد) به خاطر غزل های روان و دل نشین خود مورد لطف و وثوق پادشاه صفوی قرار گرفت و در زمان کوتاهی در زمره شعرای معروف عصر خود واقع گردید و برای اولین بار سبک جدیدی را در سرودن اشعار مذهبی و آئینی به وجود آورده که تا امروز جریان و سریان دارد.
محتشم که از سبک شعر و نثر استادان و شعرای ماضی پیروی می نماید، تلاش شایسته ای دارد تا راه و رسم شاعران معروف سده هشتم هجری را در روزگار فترت ادبی ایران دنبال نماید و این تلاش تا جائی بوده که دیگر ادیبان هم عصر او را با انوری و خاقانی مقایسه کنند.
پاکی اعتقاد واستواری و محبت محتشم به اهل بیت که در روانی و شیوائی اشعار کاملا مشهود است باعث شد که برخی پادشاهان صفوی از جمله شاه طهماسب اول به اشعار آئینی و مذهبی روی آورند و همین امر زمینه ساز توسعه و اقبال عمومی از این گونه اشعار و شاعرانی چون محتشم کاشانی شود.
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است
این کشته ی فتاده به هامون حسین توست
وین صید دست و پا زده در خون حسین توست
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: محتشم کاشانی ماه محرم و صفر شعر آئینی محتشم کاشانی هم چون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۶۴۷۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظامی گنجوی شاعر شهیر تفرشی
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اراک؛ نظامی گنجوی شاعر و حکیم ایرانی است که بعضی کشور‌های جدیدالتأسیس اطراف برای هویت تراشی برای خود مدعی غیر ایرانی بودن او شده‌اند در حالی که این شاعر ایرانی با استناد به اشعار نظامی و البته تأیید سازمان جهانی یونسکو در خانه‌ای در روستای «تا» به دنیا آمده و زندگی داشته است.
مهم‌ترین این مستندات، اشعار نظامی در دلتنگی برای طاد بود: «چو در گرچه در شهر گنجه گُمم، ولی از کهستان شهر قُمم/ به تفرش دهی است «تا» نام او، نظامی از آنجا شده نامجو»
روستای «تا» روستایی آراسته و زیبا با کوچه‌های سنگفرش و هوایی دل‌انگیز است که علاوه بر اینکه زادگاه حکیم نظامی است بلکه اولین روستا در کشور است که کوچه‌هایش به اسم یک فرهیخته اسم گذاری شده است.
تکیه روباز تاریخی، مسجد جامع در کنار خانه حکیم نظامی و طبیعت این روستا از جاذبه‌های آن است.
از آثار حکیم نظامی می‌توان به مثنوی‌های عاشقانه مثل خسرو و شیرین، لیلی و مجنون و هفت‌پیکر اشاره کرد که در اوج زیبایی به زبان فارسی سروده شده است.
جاده کندوان یک طرفه شد